Η συζήτηση για τις εκλογές στην Ουκρανία δεν είναι τεχνική. Δεν είναι καν στενά πολιτική. Είναι υπαρξιακή. Αγγίζει τη σχέση πολέμου και δημοκρατίας, το όριο μεταξύ λαϊκής κυριαρχίας και κρατικής επιβίωσης, αλλά και το πώς οι διεθνείς ισορροπίες μεταφράζονται σε εσωτερικές πολιτικές πιέσεις.
Σήμερα, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή, η κάλπη στο Κίεβο δεν αντιμετωπίζεται ως θεσμική ρουτίνα, αλλά ως πιθανό νέο μέτωπο. Και αυτό εξηγεί γιατί οι εκλογές
