«Πήγαμε σπίτι της αδελφής μου και δεν θα ξεχάσω τον μεγάλο γιο της που χτυπούσε τον τοίχο και νόμιζα ότι θα πέσει πάνω μου το σπίτι. Δεν μπορώ να το ξεχάσω αυτό. Ο άλλος γιος της αδελφής μου, καθόταν και δεν μιλούσε, δεν έλεγε τίποτα ήταν σκεφτικός πολύ. Ούτε εγώ ήξερα τι να κάνω, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήταν αλήθεια; Ήταν ψέματα; Δυστυχώς ήταν αλήθεια και τους είχαμε χάσει».
Αυτά
